|
انجمن داروسازان استان بوشهر وبلاگ رسمی انجمن داروسازان استان بوشهر daroo1390@yahoo.com شنبه 11 مرداد 1393برچسب:, :: 9:48 :: نويسنده : د. ر. رضایی
در صورت بروز اشکال در استفاده از پورتال معاونت درمان با آدرس:
دو شنبه 30 تير 1393برچسب:, :: 11:47 :: نويسنده : د. ر. رضایی
دکتر بهزاد احمدی داروساز طرحی در مرکز بهداشت امیرالمومنین شهرستان جم–استان بوشهر
ای اهل ایمان نگهدار عدالت باشید (نسا 135) در چند سال اخیر هر چند یک بار شاهد مواردی بوده ایم که همگی در راستای تخریب جایگاه داروساز در چرخه درمان بوده است و اقدام اخیر دیوان عدالت اداری نه تنها موید این موارد بوده که با رای خود آنها را نیز حمایت کرده است. سوال بزرگ این است که این اقدامات با چه هدفی و جهت احقاق کدام حقوق از دست رفته انجام می گیرند؟ هدف این تشنجات و اغتشاش ذهنی بیماران اجرای عدالت در چه زمینه ای است؟ حق فنی داروساز در تمام کشورهای پیشرفته دنیا وجود دارد . این خدمات به ازای ارائه توضیحات مصرف دارو به بیمار ، کترل صحت داروها ، تصحیح برخی دستورات، کنترل تداخلات ، کنترل مصرف در بارداری و... می باشد . در المان این مبلغ 8 یورو ، در کانادا و امریکا 7-17 دلار و .... است. بسیاری از مردم به دلیل عدم توان مالی ، برای درمان های عمومی مستقیما به داروخانه مراجعه می کنند و به صورت رایگان مشاوره و درمان می گیرند در صورتی که داروساز قانونا حق دارد بر اساس منشور حقوق داروساز حق مشاوره دریافت کند که نمی کند و حتی داروسازان با توجه به توان مالی بیماران گاها از دریافت حق فنی خود صرف نظر هم می کنند.
با یک نگاه اجمالی به مثال هایی که ذکر می شوند می توانیم جایگاه یک داروساز را بهتر دریابیم(جایگاهی که بعضی ها یا نمی بینند یا نمی خواهند ببینند!) - بیماری با علایم تیپیک سرماخوردگی به اولین جایی که مراجعه می کند داروخانه است و دکتر داروساز با درمانOTC و بدون دریافت حق ویزیت مشکل وی را حل می کند. - .بیماری با علایم تیپیک رینیت آلرژیک به اولین جایی که مراجعه می کند داروخانه است و دکتر داروساز با یک درمان ساده و بدون دریافت حق ویزیت مشکل بیمار را حل می کند. -.بیماری با علایم فارنژیت به اولین جایی که مراجعه می کند داروخانه است و دکتر داروساز بهمراه دادن یک سری داروی OTC برای بررسی به پزشک ارجاعش میدهد که اگر ارجاع به موقع صورت نمی گرفت عواقب جبران ناپذیر قلبی متوجه بیمار می شد، در این مورد هم دکتر داروساز حق ویزیتی دریافت نمی کند. - بیماری 65 ساله با علامت DVT(ترومبوز خون در ورید های عمقی) در پای چپ به داروخانه مراجعه می کند و دکتر داروساز با شک به وجود یک بدخیمی و کنسر به یک انکولوژیست ارجاع میدهد و متاسفانه !!! شک داروساز درست بوده ولی به دلیل ارجاع بموقع تا حدودی پروگنوز بیمار مثبت ارزیابی می شود و بیماری که به کام سرطان کشیده شده است با مشاوره درست و بجای داروساز در مسیر درمان قرار می گیرد، حتی در این مورد هم داروساز ویزیتی دریافت نمی کند. - بیماری با نسخه ای که در آن سیپروفلوکساسین و تئوفیلین هم زمان تجویز شده است به داروخانه مراجعه می کند و دکتر داروساز تداخل را با پزشک در میان گذاشته و از پیشامد یک عارضه تداخل دارویی جلوگیری می کند بیمار در این مورد مبلغی البته ناچیز به عنوان حق فنی پرداخته است که در مقابل عارضه ای که در نسخه برایش کمین کرده بود اصلا به چشم نمی آید. - نسخه ای را که در آن cyclogest بد خط نوشته شده را تکنسین داروخانه اشتباها cytotec در سبد گذاشته و دکتر داروساز باشک به نسخه و چند سوال از بیمار از پیشامد یک فاجعه جلوگیری می کند بیمار در قبال این خدمت داروساز مبلغی را به عنوان حق فنی می پردازد که در قبال این خدمت بسیار ناچیز می نماید. -بیماری که برای گرفتن داروهای اعصاب موجود در نسخه اش به داروخانه مراجعه کرده، دارای حرکات غیر عادی در عضلات صورت است و داروساز با چند پرسش متوجه می شود که بیمار این عارضه را اخیرا کسب کرده اما به پزشک خود گزارش نکرده است و از آن میان عارضه ی شایع یکی از داروهایش ایجاد عوارض اکستراپیرامیدال می باشد. تحویل نسخه توسط داروساز ملغی شده و بیمار برای تعویض نسخه یا تعدیل دوز ارجاع می شود.
-بیماری شنیده است که گیاه جینکو بایلوبا در تقویت حافظه موثر است، این گیاه ساده و مفید را از داروخانه طلب می کند و فقط جای انداختن یک نکته ی توصیه ای به ظاهر ساده ممکن است این گیاه مفید را به گیاهی کشنده تبدیل کند و آن نکته این است که هنگام مصرف این گیاه از NSAID ها نظیر ژلوفن (که به وفور مصرف می شوند) خودداری کنند چرا که تداخلی ایجاد می شود که باعث خونریزی مغزی کشنده می دهد.
- بیماری با بیماری آرتریت روماتویید نسخه ای را به داروخانه می آورد که در آن دستور مصرف داروی MTX ناخواناست و داروساز با دانش فنی خود دستور دارو را هر هفته سه عدد به بیمار می دهد و به بیمار توصیه می کند که بدلیل مصرف این دارو اسید فولیک هم استفاده کند تا از عوارض ان پیشگیری صورت گیرد. - بیمار دیگری با نسخه ای تقریبا ! بدخط وارد داروخانه می شود نام داروی بیمار چیزی شبیه dig...e خوانده می شود تکنسین داروی digoxine را در سبد بیمار قرار می دهد ،دکتر داروساز با توجه به دستور دارو که روزی سه عدد تجویز شده به دارو شک می کند و در تماس با پزشک مطمین می شود که داروی مذکور digestive بوده است. حال نقش داروساز را از مثال های فوق حذف می کنیم !و مثال ها را با هم مرور می کنیم: - در مورد سرماخوردگی و رینیت بیمار مجبور می شد به پزشک مراجعه کند و مبلغ حداقل 150000 ریال بابت ویزیت پزسک پرداخت کند؛ - در مورد فارنژیت در صورت عدم ارجاع صحیح بیمار دچار عارضه روماتیسم قلبی ناشی از عفونت استرپتوکوک می شود؛ - در مورد DVTبیمار در صورت عدم ارجاع بموقع به ورطه مرگ و ناکامی کشیده می شود؛ در مورد تداخل سیپروفلوکساسین و تئوفیلین بیمار داروی نوشته شده در نسخه را دریافت می کند و حتی تکنسین دستور دارویی نوشته شده توسط پزشک را هم به او می دهد بیمار دارو را دریافت می کند مصرف می کند و دچار تشنج می شود و در حوصله این بحث نمی گنجد که در مورد عواقب بعدی آن صحبت کنیم؛ - در مورد cyclogest تصور نمایید که زن و شوهری با صرف هزینه های بسیار گزاف و بعد از سالها در رویای خود پدر و مادر شدنشان را در آینده تصور می کنند و با این اشتباه با رویای خود شاید برای همیشه خداحافظی می کنند و داروسازی نبوده تا از این فاجعه جلوگیری کند و البته حق فنی هم پرداخت نشده است و این خود به نفع آن زن و شوهر است !!!!البته از دید دیوان عدالت اداری نه از دید زن و شوهری که هزینه های سرسام آوری کرده اند نتیجه زندگیشان را در خنده کودکشان ببیند و حاضر بودند ده ها برابر آن حق فنی ناچیز را بپردازند تا کسی از این فاجعه جلوگیری کند؛ - در مورد عارضه ی اکستراپیرامیدال باید گفت که این عارضه برگشت ناپذیر بوده و پیش گیری در مراحل اولیه درمان بسیار حیاتیست؛
- و در هر دو مورد آخر بیمار فوت خواهد کرد بیماری که اگرچه برای این دنیا و دیوان عدالت اداری فقط یک نفر است ولی برای یک خانواده دنیاییست... و این تنها گووشه ای از فعالیت های یک داروساز است که با حذف حق فنی در داروخانه نخواهد بود تا به ایفای نقش خویش بپردازد. از سوی دیگر با این اقدام داروخانه داران از داشتن مسول فنی استنکاف !خواهند ورزید همان گونه که دیوان عدالت اداری مردم را به استنکاف از پرداخت حق فنی به داروخانه تشویق می کند و کشور که با بحران بیکاری جوانانش دست و پنجه نرم می کند این بار با بحران بیکاری قشری روبرو می شود که هنوز حتی برخی بر این باورند که تعدادشان در جامعه کمتر از حد نیازمان به آنان است. با این رویکرد بسیاری از زیر ساخت های کشور و هزینه ها و بودجه های کشور زیر سوال می رود: هزینه های هنگفتی که در جهت تربیت نیروهای متخصص در امور دارویی صرف شده است. حق فنی تنها یک دغدغه ی مالی برای قشر داروساز نیست، بلکه صحبت از خدشه دار شدن قداست و جایگاه علمی و حرفه ای داروسازان است؛ کسانی که به جرات می توان گفت متحمل بیشترین سختی ها حین دوره ی تحصیل خود می شوند و برای اخذ مدرک و مجوز داروخانه سال های طولانی باید در شرایط سخت و در نقاط دوردست به خدمت حرفه ای بپردازند.
مواقعی پیش می آید که دارویی که بیمار دریافت می کند نیاز به مشاوره یا توصیه ی خاصی ندارد اما حق فنی کماکان دریافت می شود که مورد اعتراض قرار می گیرد. این اعتراض ناشی از نادیده گرفتن نقش داروساز در توزیع و اطمینان از صحت داروی دریافتی است. مثل این است که بیمار به پزشک مراجعه کند ولی پس از اطمینان از سلامت خویش طلب عودت ویزیت پرداختی را بکند و بگوید وقتی پزشک بیماری مرا خوب نکرده پرداخت ویزیت معنی ندارد!!
با توجه به اظهارات دیوان محترم عدالت اداری مبنی بر محدود کردن دریافت حق فنی برای داروهای ساختنی، آیا این امر گواه بر این نیست که از میان این همه خدمات علمی و حیاتی داروسازان، دیوان عدالت اداری تنها کار یدی داروسازان را مستحق دریافت وجه دانسته؟؟؟ آیا هنگامی که تصور دیوان عدالت اداری به عنوان یک مرجع قابل استناد از داروسازان بدین گونه است، از عامه ی مردم انتظار دیگری می توان داشت؟ چرا به جای حذف حق فنی اقدام به تحکیم جایگاه داروساز و استفاده از رسانه ها برای تعریف نقش واقعی آنها انجام نمی گیرد؟ چرا به جای حذف حق فنی با داروخانه ی خاطی برخورد نمی گردد؟ چرا برای چند مورد تخلف (که در تمامی حرف هم وجود دارند) کل جامعه ی شریف داروسازی باید بهای به این سنگینی بپردازد؟ چرا باید به جای تصحیح مشکلات پیش رو قشر داروساز را دلسرد و به حاشیه راند و صورت مساله را پاک نمود؟
البته در کنار مسایلی که ذکر شد بسیاری از مسایل باز هم از چشم همه بخصوص دیوان عدالت اداری پنهان مانده و می ماند چرا که درصد بالایی از داروسازان علی الخصوص نیروی جوان داروخانه دار نیستند و با توجه به سرمایه ی سنگین و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات عدیده ای که جهت اخذ مجوز داروخانه لازم است، شاید هیچ گاه داروخانه دار هم نگردند. بعنوان مثال داروسازی را در نظر بگیرید که برای خدمت به منطقه ای دور افتاده رفته و با زحمت و پشتکار فراوان در نهایت داروخانه ای تاسیس کرده است و با حذف حق فنی پشتوانه اقتصادی داروخانه اش با مشکلاتی بیش از پیش روبرو شده و مجبور به تعطیل کردن آن می شود. حال چه کسی مسئول دارورسانی به مردمی می شود که همواره دین خود را بیش از همگان به این انقلاب ادا کرده اند و همیشه از رفاه محروم مانده اند. اعضای محترم دیوان عدالت اداری! آیا داشتن داروخانه جزء حداقل های بایستی این مردم محروم نیست و چه کسی مسول آن نوزادی است که در آن روستا در تب خواهد سوخت ؟ از این حرف ها گذشته اصلا حق فنی به کنار، شایسته است از این فضای به وجود آمده اتفاقا استفاده شود و جایگاه داروخانه به عنوان آخرین حلقه ی زنجیره ی درمان به عنوان ارزان ترین و در دسترس ترین مکان حوزه ی سلامت تحکیم شود و از حرمت و قداست آن پاسداری شود.
داروخانه محلی برای توزیع کالایی به نام دارو نیست؛ بلکه یکی از مناطق حوزه ی مقدس سلامت است. سوگندی که هر داروساز در بدو ورود به این حرفه ی مقدس می خورد، خود گواه محکمی بر نقش حیاتی آنها در حفظ جان مردم است.
دکتر بهزاد احمدی داروساز طرحی در مرکز بهداشت امیرالمومنین شهرستان جم–استان بوشهر
چهار شنبه 25 تير 1393برچسب:, :: 11:27 :: نويسنده : د. ر. رضایی
ریاست محترم قوه قضائیه وزارت محترم بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی با سلام و احترام در پی حکم اخیر دیوان عدالت اداری مبنی بر لغو دریافت حق فنی در داروخانه های سراسر کشور ، انجمن داروسازان استان بوشهرنیز همراه با سایر انجمن ها و نهاد های مرتبط ، ضمن اظهار تأسف شدید و غیر منصفانه خواندن این اقدام غیر کارشناسانه آن را تضییع مسلم حق جامعه داروساز دانسته و اعتراض خود را با این جریان صریحاً اعلام میدارد. جای هیچ گونه شبهه و تردید نیست که این اقدام چگونه شأن حرفه ای داروساز را به عنوان عامل مؤ ثر در نظام سلامت زیر سوال برده و چه عواقب سنگین و جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. تخریب جایگاه قانونی، حقوقی و علمی داروسازان در پی صدور این حکم و بی انگیزه کردن داروسازان شاغل در داروخانه ها برای ارائه خدمات شایسته به مراجعین و نیز دلسرد نمودن دانشجویان داروسازی و به ابهام کشیدن آینده شغلی آنها، جامعه داروسازی را دچار بحران شدید خواهد ساخت. با نادیده گرفتن نقش داروساز در داروخانه ، عملاً، نظارت علمی و تخصصی بر روند نسخه پیچی و تحویل دارو منتفی شده و هرشخص غیر متخصص و غر حرفه ای میتواند مرجع تحویل دارو به بیمار و مراجعین گردد، داروهای تخصصی و نسخه ای ،بدون نسخه و محدودیت قانونی در اختیار مراجعین قرار گرفته و علاوه بر ایجاد مشکلاتی مانند مقاومت دارویی ، خطرات جدی تری سلامت جامعه را تهدید خواهد نمود. به علاوه ، حذف حق فنی به عنوان تنها بخش سود خالص داروخانه موجب وارد آمدن ضربات غیر قابل انکار به اقتصاد داروخانه و چه بسا به تعطیلی داروخانه ها و حتی از دست دادن شغل برای بسیاری از شاغلین این حرفه می گردد و باعث افزایش در صد بیکاران جامعه می شود. سئوال این است که آیا مراجع صادر کننده این حکم ، پاسخگوی نیاز بیمار در داروخانه و همه زیانهای وارد به دارو خانه و جامعه داروسازی نیز خواهند بود یا تنها با نگرشی یک جانبه و تهی از هر گونه آینده نگری و مصلحت اندیشی منصفانه ، اقدام به صدور چنین حکمی نموده اند؟! با استناد به بند 15 ماده یک قانون تشکیلات ووظایف وزارت بهداشت و درمان مصوب 1367 و همچنین ماده 15 و 16 تعزیرات توزیع ، فروش دارو و شیر خشک و ملزومات پزشکی و... و همینطور ماده 2 قانون مربوط به امور پزشکی، دارویی، مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب 29/03/34 13،جامعه داروسازان استان بوشهر، متحد و همگام با سایر داروسازان ، خواستار پیگیری و دخالت مسئولین مربوط (مقام محترم وزارت- سازمان غذا و دارو- سازمان نظام پزشکی) و لغو هر چه سریعتر رأی مذکور توسط قوه محترم قضائیه می باشد. هیئت مدیره انجمن داروسازان استان بوشهر رونوشت به: = سازمان غذا و دارو جهت استحضار. = سازمان نظام پزشکی جهت استحضار. - ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی بوشهر جهت استحضار. = انجمن داروسازان ایران جهت استحضار.
یک شنبه 22 تير 1393برچسب:, :: 18:32 :: نويسنده : د. ر. رضایی
پنج شنبه 19 تير 1393برچسب:, :: 23:37 :: نويسنده : د. ر. رضایی
|
